تأثیر یک جلسه فعالیت استقامتی وامانده ساز بر برخی شاخص های انعقادی موش های صحرایی نر نابالغ و بالغ

Authors

شادمهر میردار هریجانی

shadmehr mirdarharijani department of exercise physiology, school of physical education, university of mazandaran, mazandaran, iranگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه مازندران مجید نجابت

majid nejabat department of exercise physiology, school of physical education, university of mazandaran, mazandaran, iranگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه مازندران اکبر حاجی زاده مقدم

akbar hajizadeh moghadam department of biology, school of sciences, university of mazandaran, babolsar, iranگروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه مازندران

abstract

زمینه: هر چند حوادث ناشی از ترومبوز در کودکان و نابالغین کمتر از بزرگسالان است اما شیوع آن در دوران نوجوانی افزایش می‎یابد. هدف این پژوهش مقایسه برخی فاکتورهای انعقادی مرتبط با بیماری های قلبی و عروقی بعد یک جلسه فعالیت استقامتی وامانده ساز در موش های صحرایی نر نابالغ با بالغ بود. مواد و روش ها: تعداد 27 سر موش نر نابالغ نژاد ویستار با میانگین وزنی 5±97 گرم و 27 سر موش نر بالغ با میانگین وزنی 5±241 گرم پس از دو هفته آشنایی با محیط و نوارگردان به یک گروه کنترل و دو گروه فعال که بلافاصله و 24 ساعت بعد از آنان خون گیری به عمل آمد، تقسیم شدند. فعالیت استقامتی وامانده ساز شامل فعالیت روی دستگاه نوارگردان تا واماندگی بود. برای اندازه گیری فیبرینوژن به روش clauss و برای اندازه گیری aptt و pt از روش های انعقادی استفاده گردید. همچنین برای اطمینان از حصول نشانه‎های بلوغ در آزمودنی ها هورمون تستوسترون با استفاده از روش الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از آزمون t مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و توکی در سطح (05/0≥p) انجام شد. یافته ها: فیبرینوژن دو گروه موش های بالغ و نابالغ از مرحله قبل تا بلافاصله بعد از فعالیت کاهش معنادار (047/0p= و004/0p=) و در 24 ساعت پس از فعالیت تنها در گروه موش های بالغ افزایش معنادار داشت (001/0p=). aptt نیز در آزمودنی های بالغ و نابالغ از مرحله قبل تا 24 ساعت بعد از فعالیت کاهش معنادار داشت. نتیجه گیری: با توجه به افزایش فیبرینوژن و کاهشaptt در 24 ساعت پس از فعالیت استقامتی وامانده ساز در موش های بالغ و نابالغ به نظر می رسد انجام فعالیت ها در کودکان و بزرگسالان غیرفعال باید با ملاحظات ویژه ای همراه باشد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تأثیر یک جلسه فعالیت استقامتی وامانده‌ساز بر برخی شاخص‌های انعقادی موش‌های صحرایی نر نابالغ و بالغ

زمینه: هر چند حوادث ناشی از ترومبوز در کودکان و نابالغین کمتر از بزرگسالان است اما شیوع آن در دوران نوجوانی افزایش می‎یابد. هدف این پژوهش مقایسه برخی فاکتورهای انعقادی مرتبط با بیماری‌های قلبی و عروقی بعد یک جلسه فعالیت استقامتی وامانده‌ساز در موش‌های صحرایی نر نابالغ با بالغ بود. مواد و روش‌ها: تعداد 27 سر موش نر نابالغ نژاد ویستار با میانگین وزنی 5±97 گرم و 27 سر موش نر بالغ با میانگین وزنی 5...

full text

اثر یک جلسه فعالیت استقامتی وامانده ساز بر برخی از شاخص های انعقادی موش های نر قبل و بعد از بلوغ

هدف این پژوهش بررسی اثر یک جلسه فعالیت استقامتی وامانده ساز بر برخی از شاخص های انعقادی موش های نر قبل و بعد از بلوغ بود. آزمودنی های این پژوهش شامل 63 سر موش نابالغ (5 هفته)، بالغ (14 هفته) و موش هایی بود که دوران بلوغ (9 هفته) خود را می گذراندند. برنامه تمرینی استقامتی وامانده ساز شامل 5 دقیقه دویدن با سرعت 20 متر در دقیقه بر روی نوارگردان بدون شیب و سپس 10 دقیقه با سرعت 25 متر در دقیقه و در ...

15 صفحه اول

تاثیر یک دوره تمرین استقامتی بر برخی از شاخص های انعقادی در موشهای صحرایی نر بالغ و نابالغ نژاد ویستار

تاثیر یک دوره تمرین استقامتی بر برخی از شاخص های انعقادی درموشهای صحرایی نر بالغ و نابالغ نژاد ویستار شروع بیماری های قلبی- عروقی از دوران کودکی بوده و شیوع بیشتری در مردان جوان نسبت به زنان جوان دارد. با توجه به اهمیت فعالیت بدنی و بلوغ بر شاخص های انعقادی، هدف این پژوهش بررسی اثر یک دوره تمرینات ورزشی استقامتی بر برخی از شاخص های انعقادی در موش های صحرایی نر بالغ و نابالغ با نژاد ویستار بود. ...

15 صفحه اول

تأثیر 8 هفته تمرین استقامتی بر پاسخ دستگاه انعقادی و فیبرینولیز خون به یک جلسه فعّالیّت وامانده ساز در موش های صحرایی نر

چکیده هدف این پژوهش، بررسی تأثیر 8 هفته تمرین استقامتی بر پاسخ دستگاه انعقادی و فیبرینولیز خون به یک جلسه تمرین وامانده ساز در موش های صحرایی نر جوان نژاد ویستار بود. 48 سر موش صحرایی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تمرینی و کنترل و زیر گروه های مربوطه تقسیم شدند. گروه تمرینی به مدّت 8 هفته (هفته ای 5 جلسه و هر جلسه با سرعت و مدّت پیشرونده) تمرین دویدن روی نوارگردان را اجرا کردند. گروه تمرین وا...

full text

تأثیر ۸ هفته تمرین استقامتی بر پاسخ دستگاه انعقادی و فیبرینولیز خون به یک جلسه فعّالیّت وامانده ساز در موش های صحرایی نر

چکیده هدف این پژوهش، بررسی تأثیر 8 هفته تمرین استقامتی بر پاسخ دستگاه انعقادی و فیبرینولیز خون به یک جلسه تمرین وامانده ساز در موش های صحرایی نر جوان نژاد ویستار بود. 48 سر موش صحرایی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تمرینی و کنترل و زیر گروه های مربوطه تقسیم شدند. گروه تمرینی به مدّت 8 هفته (هفته ای 5 جلسه و هر جلسه با سرعت و مدّت پیشرونده) تمرین دویدن روی نوارگردان را اجرا کردند. گروه تمرین وا...

full text

تأثیر تروگزروتین بر سطح سرمی گلوکز و فعالیت لاکتات دهیدروژناز متعاقب شنا وامانده ساز در موش های صحرایی نر

زمینه و هدف: ورزش وامانده ساز منجر به آسیب عضلانی و کاهش منابع انرژی نظیر گلوکز می‌شود. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر مکمل تروگزروتین بر سطح سرمی گلوکز و فعالیت لاکتات دهیدروژناز متعاقب شنا وامانده ساز در موش‌های صحرایی نر بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی به 4 گروه کنترل، ورزش + 75 میلی گرم بر کیلوگرم، ورزش+ 150 میلی گرم بر کیلوگرم و ورزش + 300 میل...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
طب جنوب

جلد ۱۶، شماره ۲، صفحات ۸۰-۹۱

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023